▨ شعر: خواهد آمد

▨ شاعر: حسین منزوی

▨ با صدای: حسین منزوی

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

___________

دستش از گل، چشمش از خورشید سنگین؛ خواهد آمد

بسته بار ِگیسوان از نافه‌ی چین خواهد آمد

از تبار ِدلستان ِلولیان ِبیستونی

شنگ و شیطان، با همان رفتار ِشیرین خواهد آمد

با شگرد ِسامری را ساحری آموز ِنازش

تا دوباره از که بستاند دل و دین؛ خواهد آمد

با همان «آن» ی که پنداری خود از روز ِنخستین

شعر گفتن را به «حافظ» داده تلقین؛ خواهد آمد

بی‌گمان از آینه ــ جشن سرور آمیز حُسنش ــ

راه دوری تا من ــ این تصویر غمگین ــ خواهد آمد

عشق گاهی زندگی‌ساز است و گاهی زندگی‌سوز

تا پریزاد من از بهر کدامین خواهد آمد؟

ای دل من! سر مزن بر سینه این سان ناشکیبا

لحظه‌یی، دیوانه جان! آرام بنشین، خواهد آمد

خواهد آمد، خواهد آمد، آه اگر اما نیاید؛

باز سقف ِآسمان امروز پایین خواهد آمد